Onze zoon (5 jaar) was vannacht een keer wakker en vanmorgen voelde hij nog heel warm aan. Ik dacht daarom: “Laat hem maar een dagje thuis blijven” Hij stond toch zelf op en werd levendiger, dus begon ik te twijfelen of hij niet naar school zou kunnen. Ik liet hem daarom deze keus: Naar school of thuis blijven en op de bank liggen en een middagslaapje doen. Hij koos toen voor school, want thuis blijven klonk wel heel saai en een middagslaapje zag hij helemaal niet zitten. Dus wij naar school wandelen en onderweg is hij nog wat rustig, maar op het schoolplein speelt hij alweer tikkertje. Het lijkt erop dat het allemaal wel meevalt, maar ik twijfel nog want hij heeft echt een beetje verhoging. Ik geef daarom aan de juf aan dat ze echt moet bellen als hij zieker wordt in de loop van de dag.
Als je dit voorbeeld bekijkt zie je dat je op verschillende manieren om kan gaan met ziek zijn. In zulke situaties hink ik steeds op twee gedachten: “Ik wil ze niet aanleren dat ze om ieder kleinigheidje thuis blijven en ze moeten wel aandacht en rust krijgen als ze ziek zijn.”
Wanneer doe je het goed? Ik weet redelijk zeker dat je als moeder je eigen kind het best in kan schatten. Het hangt er verder vanaf wat je eigen opvoedingsdoelen zijn, wat wil je je kind aanleren? Ik heb er zo een goed gevoel over want hij leert dat als je niet zo fit bent en je staat op dat het best eens mee kan vallen. En als hij echt ziek is belt de juf mij op en kan hij naar huis komen.
