Door het lezen van een artikel dat nu op de Facebookpagina opvoedkaarten staat kreeg ik inspiratie voor het schrijven van dit blog.
De situatie is als volgt: Er is een groepje kinderen aan het spelen en op een gegeven moment hebben ze ruzie om een pop. Er wordt geruzied tot een van de kinderen zegt: Jij mag er wel mee spelen, dan ga ik met de lego spelen. Als volwassene observeer je deze situatie en heb je de keus om te reageren.
Waarschijnlijk heb je een mening over het gedrag van de kinderen, bijvoorbeeld:
- “wat goed of aardig dat die ander ermee mag spelen”
- “die geeft ook snel op zeg”
- “goed dat hij iets anders bedacht heeft, fijn dat hij uit de situatie stapt” enz.
Door jouw overtuiging interpreteer je gedrag dus op een bepaalde manier. Van deze interpretatie ben je jezelf lang niet altijd bewust en je reageert vaak intuïtief. Je kunt je verschillende reacties voorstellen als:
- “wat goed/aardig dat jij met iets anders bent gaan spelen”
- “je hoeft niet altijd een ander zijn zin te geven”
- “kijk eens hoe blij hij is dat hij ermee mag spelen”
- “lego is leuk om mee te spelen, goed idee van jou om dat te gaan doen”
- Niks doen, ze hebben het al zelf opgelost
Deze verschillende reacties zullen ieder een ander effect hebben op de ontwikkeling van het kind. Wie wil reageren en meedenken over de mogelijke effecten op de ontwikkeling van kinderen van de verschillende reactie? Reageren kan hier via de site of via Facebook. De uitwerking van deze vraag is hier te lezen.
