Wij zijn de trotse ouders van een ontzettend mooi en lief kindje die ontzettend druk is. Nu is onze vraag vanaf welke leeftijd zijn pictogrammen echt geschikt? Wij hebben namelijk een dochtertje van 11 maand en zij is erg druk in alles. En wij zijn aan het uitzoeken wat een geschikte manier is om haar leventje meer structuur te geven. Want op dit moment kan eigenlijk niemand ons goede handvatten geven hoe om te gaan met haar schattige dreumes gedrag. Zo vind ze het lastig te stoppen met badderen/douchen en wil ze niet verschoond worden. Ze gilt en schreeuwt met enige regelmaat. Daarnaast slaat, bijt en krabt ze als ze niet haar zin kan krijgen bij de kinderopvang. Kunnen we dan iets met het picto systeem of is het misschien slimmer om toch een andere methode te gaan proberen?
Naast de kaarten op deze site heb ik niet de intentie om ouders persoonlijk te adviseren. Wel wil ik met opvoeders meedenken en dit via dit bericht delen met de bezoekers van mijn site. Ik denk zelf dat de pictogrammen wel iets kunnen helpen in het structureren van activiteiten en de dag, maar 11 maanden is nog wel erg jong. Zelf probeer ik altijd te kijken wat de reden is van het drukke gedrag of de driftige reactie. Bijvoorbeeld het badderen. Ze vindt dit misschien gewoon heerlijk en gezellig, ontspannen. Zodra het badderen is afgelopen weet ze dat ze weer van alles moet dat ze niet wil. Als het vervolg van het badderen ook leuk is bijvoorbeeld door een liedje, dansje met mama, kiekeboespel met de handdoek enz… Kan het best zijn dat het drama na het badderen opgelost wordt. Goed is om je in ieder geval bewust te zijn dat een dreumes alleen maar handelt vanuit zijn eigen ik. Ze kunnen zich nog helemaal niet verplaatsen in een ander, dus geen gedachtes hebben als: Als ik dit doe dan doet de ander … Of ik ga dit doen want dat vindt mama vervelend.. enz. Ze reageren alleen continu op het moment met hun gevoel. De ene dreumes is daarin heftiger dan de andere. Ze krabt bijvoorbeeld niet omdat ze haar zin wil krijgen, zover kan ze niet denken. Wel voelt ze zich vervelend omdat ze iets niet krijgt en probeert ze van alles om dit vervelende gevoel kwijt te raken. Dat kan ze kwijt raken door haar zin te krijgen, maar ook door afgeleid te worden. Ze gaat door uitproberen ontdekken met welk gedrag het vervelende gevoel verdwijnt. Bijvoorbeeld ik ga iemand krabben en dan krijg ik het speelgoed terug of krijg ik aandacht van iemand, gaat iemand iets leuks met mij doen. Als ze heel vaak het speelgoed daarmee terugkrijgt, zal ze dit gedrag vaker gaan vertonen. Door er geen “beloning” aan te koppelen zal het gedrag vanzelf over gaan.
Ik probeerde meestal voordat het krabben gaat plaatsvinden te benoemen hoe ze zich nu voelen. Bijvoorbeeld, hee je speelgoed is afgepakt nu voel je je boos of verdrietig. Zullen we vragen of je het weer terug kan krijgen zodat je niet meer verdrietig hoeft te zijn.
Al met al, eigenlijk heel simpel: Proberen in hun leefwereld te kruipen en gevoelens voor kinderen te verduidelijken door hun gevoel te benoemen. Door voorbeeldgedrag kun je ze aanleren wat je zou willen dat zij zelf gaan doen.