Gisteren heb ik het een paar keer zien gebeuren: boze kinderen omdat ze niet mee mogen doen of omdat iemand (onbedoeld) iets doet wat niet mag bij het spel. Eigenlijk is dat iets wat heel vaak gebeurt en niet alleen bij kinderen. Misverstanden omdat de regels niet duidelijk zijn of omdat reacties anders geïnterpreteerd worden.
Ik weet nog goed dat we van de zomer op de camping stonden en dat ik zag hoe een jongen een mooie ‘gekerfde’ stok (van een ander) vond in de speeltuin en ermee ging spelen. Toen een half uur later de oorspronkelijke eigenaar van de stok weer terugkwam op de camping begon het geruzie over van wie die stok nou was. Die eerste jongen vond dat hij hem had gevonden en dat die stok van hem was. En die ander werd zo boos dat hij zijn vader erbij ging halen. De vader zei toen tegen die jongen die de stok gevonden had: “Geef die stok onmiddellijk terug en als ik nog een keer zie dat je mijn zoon pest dan krijg je met mij te maken. En ik ben veel groter dan mijn zoon, dus ik zal maar oppassen!” De stok werd vol schrik teruggegeven….
In dit voorbeeld is overduidelijk dat de vader meteen het verhaal van zijn zoon gelooft en daaruit een conclusie trekt. Heel vaak zijn situaties subtieler, er gebeuren steeds kleine dingen die stapelen tot de emmer overloopt. De opmerking: “Ik mag nooit mee doen” of “Zij doen altijd stom tegen mij” komt niet voort uit 1 keer. Vaak is er al een paar keer iets voorgevallen waardoor iemand een gevoel krijgt dat hij niet mee mag doen, dat hij aan hem ligt. Als je eenmaal zelf ook gelooft dat je niet mee mag doen omdat jij niet leuk, knap, goed genoeg bent gaat dit in de praktijk meestal ook nog kloppen….
Wat kun je eraan doen om te voorkomen dat je kind zo’n gevoel krijgt? Ik zal als voorbeeld onze zoon gebruiken die niet mee mocht doen met zijn oudere broer. De oudste speelt graag alleen en houdt van bouwen en rustig puzzelen. De jongste speelt het liefste samen met iemand anders en houdt erg van fysieke spellen. Er is dus een duidelijk verschil tussen die twee. De jongste kwam regelmatig (paar keer per dag) naar mij toe en zei dan helemaal in tranen: “Ik mag niet meedoen”
Hoe kan je hierop reageren?
- Zeggen tegen de oudste dat de jongste gewoon mee mag doen.
- Zeggen tegen de oudste dat hij de jongste niet buiten mag sluiten.
- Zeggen tegen de jongste dat hij gewoon moet luisteren naar de oudste.
- Zeggen tegen de jongste dat het zijn eigen schuld is omdat hij altijd alles stuk maakt.
- Zeggen dat ze zo verschillend zijn dat ze niet met elkaar kunnen spelen
- Zeggen tegen de jongste dat het toch veel leuker is om iets anders te doen.
- De jongste kan gewoon meedoen, snapt hoe het spel gaat
- De oudste sluit de jongste buiten
- De oudste weet het beter, is de baas
- De jongste verpest bewust het spel door dingen stuk te maken
- Kinderen kunnen zich niet aan elkaar aanpassen
- Het is leuker om iets anders te doen
- Als je mee wilt doen, maar zelf meteen de regels wilt veranderen
- Als je zomaar meedoet
- Als je je niet aan de spelregels houdt
- Als je zegt dat je het een stom spel vindt
