Hoe reageer je als je kind met dingen gooit?!

Vanmiddag hoor ik ineens een klap, ik kijk op en zie mijn dochter staan en op de grond ligt een grote kaars. De kaars is een beetje kapot. Terwijl ik dit zie denk ik waarom doet ze dat nou? En tegelijkertijd denk ik: “Misschien liet ze hem wel per ongeluk vallen”. Dus ik vraag: “Liet je de kaars per ongeluk vallen of gooide je hem op de grond?” Zij antwoord heel eerlijk:”Ik gooide hem op de grond.” Tsja, daar sta je dan denkend: “Het is goed dat ze eerlijk is dat wil ik niet afstraffen door nu heel boos te worden, maar ze moet tegelijkertijd leren dat ze niet zomaar met spullen mag gooien.” Ik probeer haar daarom maar uit te leggen dat ze niet met spullen mag gooien omdat die dan kapot gaan en dat vind ik (mama) niet leuk. Dus als ze het weer doet word ik boos zeg ik tegen haar. Nu maar hopen dat het voldoende helpt….

Even daarvoor toen we aan tafel zaten werkte dit niet: Er met een mes op de tafel werd getimmerd. Ik zeg: “Niet doen, zo komen er deuken in de tafel en daar wordt ik verdrietig van” Nog geen minuut later wordt er weer flink op de tafel getimmerd! Nu wordt ik boos: “Wat had ik nou gezegd?! Je maakt deuken in de tafel!” Zij huilend:”Ik schrik ervan…” Ik:”Dat was ook de bedoeling, zul je het nu niet meer doen?” “Nee, sorry…” Dan is het weer goed gemaakt.

Als ik dit zo analyseer, vraag ik me af of ik in het tweede voorbeeld duidelijk genoeg was toen ik zei dat ik er verdrietig van werd? Eigenlijk is dat niet waar, want ik werd er boos van. Misschien vond zij het wel interessant om te zien dat ik verdrietig werd?? Conclusie: Duidelijker uitleggen wat er gebeurt als ze iets nog een keer doet.

This entry was posted in DAGBOEK and tagged , , , , , , , , , , , , , , , , , , , . Bookmark the permalink.